|
VHF: Canal 77 |
|
#1
|
||||
|
||||
Comer Pardelas
No la verdad es que el título no va con lo que voy a contar Pero como hubo un exitoso hilo de Comer Gaviotas he aprovechado el tirón. Aunque a decir verdad el hilo Comer Pato pasó sin pena ni gloria pese a que la receta llevaba boquerones Yo queria contar un mal rato que pasé hace unos años y aún me hace sentir mal ahora al recordarlo, seguramente por eso nunca he hablado mucho de ello. Haciendo el curri, a menudo gaviotas se acercan a observar la rapala, aunque parecen listas y nunca me ha picado ninguna. Pero un dia una pardela preciosa se acercó al cebo. Al principio no le di importancia pero despues de acercarse un par de veces finalmente picó. La pardela quedó enganchada al anzuelo, echó a volar, cayendo un par de veces al agua, parecia que se iba a ahogar. No sabia que hacer paré el barco, solté hilo y la pardela volava como un cometa, la escena era dolorosa, si ya se que un atún habria acabado en la cazuela, pero los pajaros, no se, son iconos de libertad, la verdad es que dolia verlo. Finalmente, dando un tirón conseguimos que el animal se zafara y parece que sin daño pues echo a volar pasando majestuosa por encima del barco. Yo quiero imaginar que esa pardela se sintió agradecida de que en realidad no le queriamos daño y lo proclamó a los cuatro vientos y que por eso desde ese momento todas las pardelas que me acompañan en mis navegaciones me muestran el camino de tierra o me obsequian con acrobáticas pasadas. Quizas sea por ese dia, que todas la Pardelas me tratan siempre tan bien. Pardela Balear (Puffinus mauretanicus) Declarada en peligro de extinción, cria unicamente en Formentera y sur de Eivissa foto de Jofre Ferrer - lic. Creative Commons http://flickr.com/photos/66228328@N00/2204440960 Mundo Redondo |
#2
|
||||
|
||||
Re: Comer Pardelas
Si duda te lo agradecieron a los cuatro vientos,
|
#3
|
||||
|
||||
Re: Comer Pardelas
No te quejaras las amigas que tienes
cuando vamos a navegar juntos??? (mas que nada por ver si aprendo algo que ya toca) besos si aun eres chica claro...
__________________
No hi pots perdre res, si vols podràs no pots perdre el temps, els dies s’estan acabant Viu la vida viu, no paris mai sent que cada respir és de veritat (Clepton) Editado por Quim en 09-10-2008 a las 23:29. |
#4
|
||||
|
||||
Re: Comer Pardelas
Pues la Pardela Tabernaria ( Puffinus tabernanicus ) se conserva de maravilla y ademas es mas bonita que la de tu foto y mira que esa es bonita.
Y de comersela nanai, en todo caso algun achuchon cariñoso. Un abrazo Dani y mira a ver si te bajas el 17 para Palma, te tengo un sitio reservado. Salud y
__________________
[font="Arial Black"][color="Blue"]prefiero ser marmiton que mirar desde la orilla |
#5
|
||||
|
||||
Re: Comer Pardelas
Y yo a este que le digo. Si escribe lo que le da la gana y las pilla al vuelo.
Ya lo tengo: ¡¡PILLATE UNA PARDALA VOLADORA Y VENTE PACÁ!! Ea |
#6
|
||||
|
||||
Re: Comer Pardelas
Hola Tierra Pelotuda, ¿o era Boluda, che? , ( ¿viste? ahora mismo me ha fallado mi "prodigiosa memoria de prestigitador" .... ;-)
Ahora a ponerse serios, hace pocas semanas, ya llegando a puerto, vimos una gaviota en el mar que no tuvo tanto suerte como tu pardela. Además de llevar una cucharila colgando del pico , llevaba el resto del sedal enredado en una ala y por todo el cuerpo. Cuando intentamos acercarnos, el pobre bicho, asustado, intentaba salir volando y no podía, pero aún así iba como dando saltos por el agua y era imposible alcanzarla... Y además, con el pico que calzan... pero ya tenía unos guantes gordos que llevo para el fondeo preparados por si nos dejaba acercarnos para ayudarla. Al final hicimos de tripas corazón y la dejamos allí, en su agonía. Llegamos con un mal cuerpo a puerto... Salut Ahora no sé si he hecho muy bien contando esta triste historia... |
#7
|
||||
|
||||
Re: Comer Pardelas
¡Uf que susto!. He entrado en el hilo asustado pensando que una tribu de caníbales se iban a comer a nuestra Pardela... ... Ahora ya me voy a dormir tranquilo
__________________
Buena proa! |
#8
|
||||
|
||||
Re: Comer Pardelas
Pues yo he sido atacado en más de una ocasión por gaviotas furiosas y en una de esas veces a punto estuve de palmarla ahogado.
La gaviota es un animal cruel y despiadado: carente totalmente de cualquier sentimiento sea este bueno o malo y es lo suficientemente inteligente como para aprender conductas contra natura tendentes a su supervivencia; más o menos como nosotros con nuestro estilo de vida. ¿Conocéis la historia del bebé que fue devorado por gaviotas? La historia típica del náufrago que prolonga un poco más su agonía gracias a que a podido echarle mano a una gaviota que se ha posado cerca de él, la mayoría de las veces en su cabeza, no es más que un error de cálculo de la gaviota; las manos del dueño de esos suculentos ojos aún se podían mover: naúfrago 1 - gaviota 0. En otras ocasiones el náufrago ha muerto con las cuencas vacías... Náufrago 0 - gaviota 2. Y qué decir de las gaviotas vampiro... Con esto no pretendo demonizar a las gaviotas sino simplemente poner las cosas en su sitio: exponer otros puntos de vista que no son el del poeta que cantó a estas aves. Muncho ojo con las gaviotas... |
Ver todos los foros en uno |
|
|